ÜNSÜZLERLE İLGİLİ SES ÖZELLİKLERİ
ÜNSÜZ YUMUŞAMASI(ÜNSÜZ DEĞİŞİMİ):
Süreksiz sert sessizlerden biriyle (p, ç, t, k) biten kelime ünlüyle başlayan ek aldığında kelime sonundaki süreksiz sert sessiz yumuşar. p>b’ye, ç>c’ye, t>d’ye, k>g veya ğ’ye dönüşür.
Kanat>kanadına
Uçak>uçağa
Tıkaç>tıkacı
Çorap>çorabı
Not: Bazı tek heceli sözcüklerde, özel isimlerde ve bazı yabancı kökenli sözcüklerde yumuşama olmaz.
İpi, otu, saçı…
Mehmet’in, Uşak’ın…
Milleti, cumhuriyeti, hukuku…
Not: Türemiş fiillere ünlü ile başlayan ek geldiğinde çoğu zaman yumuşama olmaz.
Birik-en, birik-im, gecik-ince, toplat-ırız… Bu tür kullanımlara aynı zamanda yumuşamaya aykırı kullanımlar denir.
ÜNSÜZ UYUMU(SERTLEŞME, BENZEŞME)
Sert ünsüzle (f, h, s, ş, p, t, k, ç) biten kelime “c, d, g” ile başlayan ek geldiğinde bu eklerin başındaki sessizler “ç, t, k” ye dönüşür.
Börek-ci> börekçi
Aş-cı> aşçı
Çalış-dır->çalıştır-
Kardeş-ce>kardeşçe
Et-gi>etki
Giriş-gen>girişken
NOT: Bu kural sayılarda ve kısaltmalarda da geçerlidir.
1923’te RTÜK’ten
34’ten TÜBİTAK’tan…
Not: “üçgen, beşgen…” gibi bazı geometri terimlerinde sertleşme görülmez.
ÜNSÜZ DÜŞMESİ:
Sonu “k” ile biten bazı sözcüklere “-cik” ya da “-cek” küçültme eki(yapım eki) ve bazen de -(i)l yapım eki getirildiğinde sözcüğün sonundaki “k” düşer.
Küçük>küçücük
Büyük>büyücek
Ufak>ufacık
Yumuşak>yumuşacık
Alçak>alçal-
Yüksek>yüksel-
Küçük>küçül-
NOT: Benzer bir düşme de “asteğmen, üsteğmen” (ast-teğmen, üst- teğmen) kelimelerinde görülür.
ÜNSÜZ TÜREMESİ
Arapçadan dilimize girmiş bazı sözcükler ünlüyle başlayan ek geldiğinde ya da “etmek, olmak” gibi ünlüyle başlayan bir yardımcı fiil geldiğinde kelime sonundaki ünsüz aslına uygun olarak ikizleşir.
His>his-s-i His-s-etmek
Zan>zan-n-ı zan-n-etmek
KAYNAŞTIRMA
Ünlüyle biten bir kelimeden sonra yine ünlüyle başlayan ek geldiğinde araya “y, s, ş, n” ünsüzlerinden biri girer. Bu araya giren sessizlere “kaynaştırma ünsüzü” denir.
Çorba-s-ı
Boya-n-ın
Soba-y-ı
Söyle-y-e-y-im
İki-ş-er
NOT: Üçüncü tekil iyelik ekinden sonra “-de, -den” hal eklerinden biri geldiğinde araya giren “n” de kaynaştırma ünsüzüdür.
Onun evi-n-de/ evi-n-den
DUDAK ÜNSÜZLERİNİN BENZEŞMESİ
Türkçede sözcük içinde, “b” dudak ünsüzü kendinden önceki “n”yi “m”ye dönüştürür.
Sakla(n)baç>saklambaç
Dola(n)baç>dolambaç
Te(n)bel>tembel
Ka(n)bur>kambur…
İSİMLER VE İSİM TAMLAMALARINA ULAŞMAK İÇİN TIKLAYINIZ!!!